بررسی آلودگی ماکیان بومی شهرستان اهواز به توکسوپلاسما گوندای

توکسوپلاسما گوندای یکی از مهم ترین انگل های مشترک انسان و حیوان با انتشار جغرافیایی گسترده است. در این مطالعه روش های الایزا و آگلوتیناسیون اصلاح شده برای تشخیص آنتی بادی های ضد توکسوپلاسما در 106نمونه از سرم ماکیان و روش زیست سنجی نیز به منظور جدا سازی انگل بر روی 106 نمونه از ماکیان بومی در شهرستان اهواز به انجام رسید. پس از طراحی الایزای مناسب در این بررسی نیز پس از انجام روش آگلوتیناسیون اصلاح شده بر روی سرم های مورد آزمایش، آنتی بادی های ضد توکسوپلاسما در 11/48 درصد کل نمونه ها در روش الایزا و به میزان 89/51 درصد با عیار 5/1 و بالاتر در روش آگلوتیناسیون اصلاح شده به دست آمد. در این تحقیق روش الایزا در رقت های سرمی 1:100، رقت آنتی ژنی µg/ml 5/2 و رقت کونژوگه به میزان 1:5000 به انجام رسید و درصد بالایی از آلودگی را در شهرستان اهواز نشان داد. در روش زیست سنجی نیز پس از جدا سازی قلب و مغز ماکیان و پس از انجام روش هضمی رسوب حاصل از هضم این ارگان ها با آنتی بیوتیک ترکیب و از طریق زیر جلدی به موش سوری تلقیح شده و پس از گذشت 46 روز، مغز موش ها در زیر میکروسکوپ از جهت وجود یا عدم وجود کیست توکسوپلاسما مورد بررسی قرار گرفت و در نتیجه کیست در 36/27 درصد از کل 106 نمونه مورد آزمایش مشاهده شد. آزمون ها آماری کاپا و مک نمار نشان دادند که توافق مناسبی بین دو روش سرولوژی استفاده شده وجود دارد. میزان بالایی از آلودگی در این منطقه چنین نشان می دهد که ممکن است آلودگی ماکیان بومی در اهواز یکی از علل مهم ایجاد توکسوپلاسموز در انسان و نیز در دام های اهلی و سقط جنین حاصل از آن در انسان و در گوسفندان و بز های منطقه باشد. بهبود بهداشت و مدیریت در پرورش ماکیان بومی و نیز آموزش خانواده ها در رابطه با اجرای روش های پیشگیرانه مناسب و مصرف گوشت این ماکیان به صورت خوب پخته شده ممکن است شیوع بیماری را در اهواز کاهش دهد.